اين هفته هم گذشت تو اما نيامدی
خورشيد خانواده ی زهرا نيامدی
از جاده ی هميشه ی چشم انتظارها
ای آخرين مسافر دنيا نيامدی
صبحی کنار جاده تو را منتظر شديم
“آمد غروب، رفت و تو آقا نيامدی”
امروزمان که رفت چه خاکی به سر کنيم؟
آقاي من ! اگر زد وفردا نيامدی
غيبت بهانه ای است که پاکيزه تر شويم
تا روبرويمان نشدی ، تا نيامدی