هر کس چشم خویش را آزاد بگذارد همیشه اعصابش ناراحت خواهد بود و به آه و حسرت دائم گرفتار خواهد شد.

هر زنی که به شوهرش بگوید: از تو خیری ندیدم، تمام اعمالش باطل و از درجه اعتبار ساقط می گردد.

مَن لَم یعطِ نَفسَهُ شَهوَتَها أَصابَ رُشدُهُ
کسی که به نفس خود، خواسته نفس را عطا نکند به رشد خود رسیده است.
(جهاد النفس،ح 213)

لاتَقْسِروا أولادَكُم عَلى آدابِكُم فَإنَّهُم مَخلوقُون َ لِزَمانٍ غَيرِ زَمانِكُم ؛
شرح نهج البلاغه ، ابن ابى الحديد ، ج 20 ، ص267 .
آداب ورسوم خويش را به فرزندانتان تحميل نكنيد ؛ زيرا آنان در روزگارى ، غير از روزگار شما مى زيند .

لَيْسَ مِنّا مَنْ غَشَّ مُسْلِما اَو ضَرَّهُ اَو ماكَرَهُ؛
نهج الفصاحه، ح 2414
از ما نيست كسى كه با مسلمانى تقلّب كند، يا به او ضرر رساند و يا با وى حيله نمايد.

مَن قضى لأخيهِ المُؤمِنِ حاجَةً كانَ كَمَن عَبَدَاللّه َ دَهرَهُ ؛
الأمالى ، طوسى ، ص 481 .
كسى كه حاجت برادر مؤمن خود را برآورده سازد ، مانند كسى است كه عمر خود را به عبادت گذرانده باشد .

إنَّ مِدادَ العُلماءِ فِى المِيزانِ أثقَلُ مِن دَمِ الشُّهداءِ و أكثَرُ ثَوابا يَومَ القِيامَةِ ؛
الفردوس ، ج 5 ، ص 486 .
در روز قيامت، مداد عالمان در ترازو از خون شهيدان سنگين تر ، و پاداشش بيشتر است .

إذا ماتَ الإنسانُ انقَطَعَ عَمَلُهُ إلاّ مِن ثَلاثٍ : إلاّ مِن صَدَقَةٍ جاريَةٍ أو عِلمٍ يُنتَفَعُ بِهِ أو وَلَدٍ صالِحٍ يَدعُو لَهُ؛
ميزان الحكمه ، ح 14287 .
با مرگ انسان ، رشته عملش قطع مى شود ، مگر از سه چيز : صدقه جارى (وماندگار) ، دانشى كه مردم از آن بهره مند شوند ، و فرزند نيكوكارى كه برايش دعا كند .

مَن تَعَلَّمتَ مِنهُ حَرفا صِرتَ لَهُ عَبدا ؛
عوالى اللآلى ، ج1 ، ص 292 .
از هر كس كه حرفى آموختى ، بنده او شده اى .

لَولا أن أشُقَّ عَلى اُمَّتي لَأَمَرتُهُم بِالسِّواكِ مَعَ كُلِّ صَلاةٍ ؛
ميزان الحكمه ، ح 9049 .
اگر بر امّت من دشوار نبود ، هر آينه به آنها فرمان مى دادم كه با هر نماز مسواك بزنند .